ارتباط معكوس فعالیت بدنی شغلی با خطر مبتلاشدن به بیماری قلبی و عروقی
خراسان رضوی نتایج تحقیقات گسترده نشان میدهد که کارهای بدنی اوقات فراغت و کارهای بدنی شغلی ارتباط معکوس و مستقلی با خطر بیماریهای قلبی عروقی و طول عمر دارند.
به نقل از ساینس دیلی، پروفسور آندریاس هولترمن از مرکز تحقیقات ملی محیط کار کپنهاگ، دانمارک اظهار داشت: «ما در تجزیه وتحلیل خود چندین عامل را برای شناسایی این روابط تنظیم کردیم اما نتایج نشان می دهد، این روابط با سبک زندگی، شرایط بهداشتی یا وضعیت اقتصادی اجتماعی توضیح داده نشده اند.»
سازمان بهداشت جهانی (WHO)، در هنگام تفریح و کار برای بهبود سلامتی فعالیت های بدنی را سفارش می کند. مطالعات قبلی حاکی از آنست که فعالیت شغلی به افزایش ریسک بیماری قلبی و مرگ ومیر مربوط است، اما این مطالعات بسیار اندک هستند و نمی توان بطور کامل توضیح داد که علت آن کار دستی، سبک زندگی ناسالم یا وضعیت اجتماعی - اقتصادی پایین (به عنوان مثال سطح تحصیلات پایین) کارگران بوده است.
این مطالعه شامل ۱۰۴ هزار و ۴۶ زن و مرد ۲۰ تا ۱۰۰ ساله از مطالعه عمومی جمعیت کپنهاگ با اندازه گیری های پایه در سالهای ۲۰۰۳-۲۰۱۴ بود. شرکت کنندگان پرسشنامه های مربوط به فعالیت در اوقات فراغت و اشتغال را تکمیل کردند و هر یک از فعالیت ها بعنوان فعالیت کم، متوسط، زیاد یا بسیار زیاد طبقه بندی شدند.
طی یک پیگیری متوسط ۱۰ ساله، ۹۸۴۶ (۹.۵ درصد) مرگ بهر دلیلی و ۷۹۱۳ (۷.۶ درصد) مرگ به سبب مشکلات قلبی عروقی مضر اصلی (MACE، بعنوان سکته قلبی کشنده و غیر کشنده، سکته مغزی کشنده و غیر کشنده و مرگ عروق کرونر) وجود داشت.
در مقایسه با فعالیت بدنی کم در اوقات فراغت، بعد از تطبیق سن، جنس، سبک زندگی، سلامتی و تحصیلات، به ترتیب فعالیت متوسط با ۲۶ درصد، فعالیت زیاد با ۴۱ درصد و فعالیت بسیار زیاد با ۴۰ درصد کاهش خطر مرگ زودرس همراه بود. در مقابل، در مقایسه با فعالیت کاری کم، فعالیت زیاد و بسیار زیاد به ترتیب با ۱۳ درصد و ۲۷ درصد سبب افزایش ریسک مرگ شده بود.
به همین ترتیب، در مقایسه با فعالیت کم اوقات فراغت، به ترتیب سطح متوسط با ۱۴ درصد، سطح زیاد با ۲۳ درصد و سطح بسیار زیاد فعالیت اوقات فراغت با ۱۵ درصد کاهش خطر حوادث قلبی عروقی مضر اصلی همراه بود. در مقایسه با فعالیت کم کاری، سطح بالا و بسیار بالا به ترتیب با ۱۵ درصد و ۳۵ درصد افزایش ریسک حوادث قلبی عروقی مضر اصلی همراه بود.
پروفسور هولترمن اظهار داشت: «بسیاری از افرادی که مشاغل دستی دارند، معتقدند که با فعالیت بدنی در محل کارشان سالم و آماده هستند بنا بر این وقتی به خانه می آیند، استراحت می کنند. متاسفانه، نتایج ما نشان می دهد که چنین نیست و بااینکه این کارگران می توانند از فعالیت بدنی اوقات فراغت بهره مند شوند، اما بعد از ۱۰ هزار قدم راه رفتن هنگام تمیز کاری یا هفت ساعت ایستادن در یک خط تولید احساس خستگی می کنند و این احساس خستگی مانعی برای فعالیت بدنی است.»
در صورتیکه این مطالعه دلیلهای وجود انجمن های مخالف برای کارهای بدنی شغلی و اوقات فراغت را بررسی نکرد، پروفسور هولترمن بیان کرد: ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع با بالا بردن ضربان قلب و بهبود آمادگی قلبی تنفسی، برای سلامتی مفید می باشد، در صورتیکه فعالیت کاری اغلب ضربان قلب را برای بهبود آمادگی جسمانی به اندازه کافی افزایش نمی دهد. علاوه بر این، کاری که شامل بلند کردن بار برای چند ساعت در روز می شود، فشار خون را برای ساعت ها افزایش می دهد و این مورد با خطر مبتلاشدن به بیماری قلبی مرتبط می باشد، در صورتیکه فعالیت بدنی شدید کوتاه مدت در اوقات فراغت، فشار خون را فقط برای مدت کوتاهی افزایش می دهد.
تصور پروفسور هولترمن این است که فعالیت شغلی باردیگر سازماندهی شود تا از جنبه های مفید ورزش اوقات فراغت تقلید کند. چندین روش آزمایشی مانند چرخش بین ایستگاه های کاری در یک خط تولید به شکلی صورت گیرد که کارکنان یک ترکیب سالم از نشستن، ایستادن و بلند کردن را هنگام شیفت انجام دهند. همین طور کارکنان مراقبت از کودکان بجای مشاهده آنان با کودکان بازی کنند تا هم ضربان قلب آنان بالا برود و هم آمادگی جسمانی را بالا برند.
وی اظهار نمود: «ما برای متنوع کردن کارها، برای دادن زمان بهبودی یا افزایش ضربان قلب تلاش می نماییم تا این موارد از نظر سلامتی و آمادگی جسمانی سودمند باشند.»
هولتزمن در ادامه اضافه کرد: «جوامع نیاز به بزرگسالانی با سلامتی و آمادگی جسمانی کافی دارند تا با زمان افزایش سن بازنشستگی بتوانند مدت بیشتری کار کنند. ما باید راه هایی پیدا نماییم که کار فعال را برای سلامتی سودمند کند.»
نتایج این تحقیق در نشریه European Heart، یکی از نشریه های انجمن قلب اروپا (ESC) انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب