همسایه ها در غفلت ایران چه آثاری را به نام خود زدند؟
به گزارش ساماس، هفدهمین کمیته بین دولت ها برای پاسداری از میراث ناملموس یونسکو درحالی به کار خود پایان می دهد که ثبت چند میراث ناملموس به نام کشورهای همسایه در غفلت و سکوت ایران، واکنش برانگیز شده است.
به گزارش ساماس به نقل از ایسنا، ایران در این دوره از اجلاس کمیته بین الدولی پاسداری از میراث ناملموس، ۶ پرونده را مشترک با چند کشور همسایه برای ثبت جهانی به یونسکو پیشنهاد کرده بود که از میان آنها، چهار پرونده «هنر ساختن و نواختن عود»، «شب یلدا/چله»، «سوزن دوزی ترکمن» «پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی» ثبت جهانی شدند و دو پرونده «جشن مهرگان» و «هنر ساختن و نواختن ساز رُباب» هم پذیرفته نشده و برگشت داده شدند.
اما این بین، ثبت پرونده «فرهنگ پهلوانی: بازی های سنتی زورخانه ای، ورزش و کشتی» به نام کشور آذربایجان در یونسکو، اعتراض و واکنش های خیلی از اساتید و کارشناسان میراث فرهنگی را برانگیخته است. این پرونده بصورت ملی از طرف جمهوری آذربایجان، درحالی به یونسکو پیشنهاد و در هفدهمین کمیته بین الدولی پاسداری از میراث ناملموس ثبت جهانی شد که ایران قبل تر، در سال ۲۰۱۰ «ورزش های باستانی و زورخانه ای» را به نام خود در یونسکو ثبت کرده بود.
بررسی و رأی گیری پرونده فرهنگ پهلوانی: بازی های سنتی زورخانه ای، ورزش و کشتی به نام جمهوری آذربایجان» نیز در این دوره از اجلاس یونسکو درحالی انجام شد که از ایران، علاوه بر احمد پاکتچی ـ سفیر ایران در یونسکو ـ علی دارابی ـ قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و معاون میراث فرهنگی ـ و همین طور مصطفی پورعلی ـ مدیرکل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی ـ در محل برگزای این جلسه در مراکش حضور داشتند و این پرسش ها مطرح شده که چرا وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و نمایندگان آن موضع جدی نسبت به اقدام جمهوری آذربایجان نداشته اند؟ چرا زمانی که این پرونده در وب سایت یونسکو قرار گرفته بود، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باتوجه به ریشه ایرانی ورزش های باستانی و زورخانه ای و فرهنگ پهلوانی و همین طور ثبت پرونده آن در یونسکو، معترض نشده و موضوع آنرا مسکوت گذاشته است؟ اگر اینگونه نیست، واکنش ها و پیگیری ها چه بوده و چرا اعلان عمومی نشده است؟
ایران پرونده ورزش های باستانی و زورخانه ای را در ۲۵ آبان ماه سال ۱۳۸۹ درحالی در یونسکو ثبت نمود که بگفته رئیس وقت فدراسیون ورزش های پهلوانی و زورخانه ای، برای تهیه و ثبت جهانی این میراث ناملموس به نام ایران حدود چهار سال تلاش بی وقفه انجام شده بود. حالا جمهوری آذربایجان بجای آن که به این پرونده بپیوندد، پرونده ای مجزا به یونسکو ارائه کرد تا «فرهنگ پهلوانی» را به نام خود ثبت کند.
سوای این پرونده، در هفدهمین کمیته بین الدولی پاسداری از میراث ناملموس یونسکو، «فرهنگ چای، نماد هویت، میهمان نوازی و تعامل اجتماعی» مشترک به نام ترکیه و جمهوری آذربایجان، «روایت ملانصرالدین» به نام جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان، ازبکستان و «نخل خرما، دانش، مهارت، سنت و شیوه تهیه آن» به نام امارات متحده عربی، بحرین، مصر، عراق، اردن، کویت، موریتانی، مراکش، عمان، فلسطین، قطر، عربستان سعودی، سودان، تونس و یمن، ثبت جهانی شده اند، بدون آن که به اشتراکات و ریشه ایرانی آنها اشاره ای شود و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز نسبت به ثبت این پرونده ها واکنش، اعتراض و یا حتی موضعی نشان دهد.
«روایت ملانصرالدین» در هفدهمین کمیته بین دولت های میراث ناملموس یونسکو به نام جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان،
ترکیه، ترکمنستان، ازبکستان ثبت جهانی شد
ملانصرالدین را شخصیتی داستانی و بذله گو در فرهنگ عامیانه ایرانی، افغانستانی، ترکیه ای، ازبکی، عربی، قفقازی، هندی، پاکستانی و بوسنی می دانند
منبع: samas.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب